Géaróid na nGall

D’féach mé ar fhíseán an suimiúil, cúpla lá ó shin. Chuaigh beirt bhan chuig Géaróid Mac Ádhaimh a labhairt leis. Dúirt siad, “Cad a cheapann tú, a Ghéaróid, faoi go leor daoine ag rá gur fealltóirí iad Sinn Féin?” Ní raibh aon fhreagra aige dóibh, mar sin ansin, thosaigh sé ag labhairt Ghaeilig leo. Bhí súil aige b’fhéidir go bhfuil a chur eagla orthu ach bhí sé mícheart.

Lean na mná ag caint gan imní nó curamach. Bhí a fhios acu go raibh Mac Ádhaimh ag iarraidh a chur náire orthu, mar níl móran Ghaeilig acu. Cé go raibh rathiúl, d'fhéadfadh sé a bheith i bhfad níos fearr. Faighim inspioráid ón bhfíseán seo. Tá cumhacht dá cuid féin ag an teanga. Táim á rá seo tamall anois. Tuigeann Géaróid na nGall seo freisin.

Nuair a stopfaidh tú na fealtoirí seo i dtochaí, más féidir libh do chuid Ghaeilig a labhairt, ba fuath leo sin agus beidh buartha agus eagla orthu. Tá sé fágtha go léir acu.

Nuair a bhuachaill óg a bhí ionam, is cuimhin liom, úsáid na meáin guth aisteoir ar son guth an tUasal Mac Ádhaimh. Ag breathnú siar anois, magadh mór go léir a bhí ann. Go háitrithe, nuair a fheiceann tú chomh cairdiúil a bhí sé leis an Rí Séarlas nuair a bhuail siad.

In ionad cuidiú leis an lucht oibre an Ghaeilig a thuiscint, na daoine ar an taobh clé — daoine cosúil le Géaróid na nGall, déan iarracht a chur náire orainn. Is náire ort Géaróid na nGall. Is náire ort. Úsáideann siad é mar arm na hintinne, chun tú a chur síos. Is é sin an fáth go bhfuil sé chomh tábhachtach a fhoghlaimimid arís.

Caithfidh sibh Ghaeilig a fhoglaim. Déanaimis é. Tóg an cumhacht sin uaidh — agus a chinneal.

Fiseán le Rick Munn:

https://youtu.be/qWAsJ7oRaiM?si=YSnPu2MI9EslNJVQ